شرکت پارس کنترل وارد کننده انواع دتکتور گاز

برند های Honeywell , Detteronics

دتکتور گاز ( آشکار ساز گاز )  :

دتکتورهای گاز به تجهیزاتی گفته میشود که جهت  مانیتورینگ و شناخت گازهای خطرناک ، قابل اشتعال ، اکسید کننده و همچنین گازهای قابل انفجار و بطور کلی گازهای خطرناک مورد استفاده قرار می گیرند.

تجهیزات تشخیص گاز دارای سیستم های هشدار و اخطار بوده و در مواردی از مدل های قابل حمل  از ویبراه  یا صدای هشدار نیز جهت مشخص نمودن خطر به کاربران استفاده می گردد.

به طور کلی دتکتور های گاز با توجه به نوع عملکرد به سه دسته تقسیم میگردند :

•  دتکتور با سنسور گازی با استفاده از مادون قرمز (IR)

اصول کار این مدل دتکتور بر اساس جذب اشعه infrared می باشد و اساس کار آن به این صورت است که گاز بعضی از طول موج ها را جذب میکند و باعث میشود سنسور میلی آمپر به نمایش دهنده یا عمگر بدهد.

مقدار جذب مربوط به غلظت گاز است و توسط مجموعه ای از آشکارسازهای نوری و سیستم های الکترونیکی مناسب اندازه گیری می شود.

تغییر شدت نور جذب شده نسبت به شدت نور در طول موج غیر جذب شده اندازه گیری می شود. ریزپردازنده غلظت گاز از جذب را محاسبه و گزارش می کند.

• دتکتور با سنسور های الکتروشیمیایی

آشکارسازهای گاز الکتروشیمیایی با اجازه دادن به گازها از طریق یک غشاء متخلخل به یک الکترود که در آن به طور شیمیایی اکسید شده یا کاهش می یابد کار می کنند.

مقدار جریان تولید شده توسط مقدار زیادی از گاز در الکترود اکسید شده تعیین می شود،  که نشان دهنده غلظت گاز است.

تولید کنندگان می توانند با استفاده از تغییر مانع متخلخل به شناسایی گازهای الکتروشیمیایی اجازه ی تشخیص یک محدوده غلظت گاز خاص را بدهند.

همچنین، از آنجا که مانع نفوذ یک مانع فیزیکی / مکانیکی است، آشکارساز تمایل بیشتری نسبت به طول سنسور پایدار و قابل اطمینان بوده و در نتیجه نیاز به نگهداری کمتر از سایر فناوری های آشکارساز اولیه دارد.

با این حال سنسورها به عناصر خورنده یا آلودگی شیمیایی وابسته هستند و ممکن است تنها 1-2 سال طول بکشد تا جایگزینی مورد نیاز باشد.

آشکارسازهای الکتروشیمیایی در محیط های متنوعی مانند پالایشگاه ها، توربین های گاز، کارخانه های شیمیایی، تاسیسات ذخیره سازی گاز زیرزمینی و غیره استفاده می شود

•  دتکتور گاز با سنسورهای کاتالیستی

آشکارسازهای کاتالیستی گاز، آنهایی هستند که امروزه استفاده گسترده تر از آن را دارند. مزایای اصلی آنها نسبت به سایر روش های تشخیص گاز قابل احتراق عبارتند از سادگی، دقت و نسبتا کم هزینه.

•  دتکتور 'گاز با استفاده از اندازه گیری  از نیمه هادی ها

سنسورهای نیمه هادی گازها را با یک واکنش شیمیایی تشخیص می دهند که وقتی گاز در تماس مستقیم با سنسور قرار می گیرد.

دی اکسید قلع شایع ترین مواد مورد استفاده در سنسورهای نیمه هادی است  و مقاومت الکتریکی در سنسور در هنگام تماس با گاز تحت کنترل کاهش می یابد.

مقاومت دی اکسید قلع معمولا حدود 50 کیلو وات در هوا می باشد،

اما در صورت وجود متان 1٪ می تواند به حدود 3.5 کیلووات برسد.  این تغییر در مقاومت برای محاسبه غلظت گاز استفاده می شود.

سنسورهای نیمه هادی معمولا برای تشخیص هیدروژن، اکسیژن، بخار الکتریکی و گازهای مضر مانند مونوکسید کربن استفاده می شود.

یکی از رایج ترین کاربردهای سنسورهای نیمه هادی، سنسورهای مونوکسید کربن است. آنها همچنین در تنفس استفاده می شوند.

از آنجا که سنسور باید با آن تماس بگیرد تا آن را شناسایی کند، سنسورهای نیمه هادی  در یک فاصله کوچکتر از نقطه مادون قرمز یا آشکارسازهای اولتراسونیک کار می کنند.

به صورت کلی دتکتور های گاز به دو دسته عمده تقسیم میگردند :

دتکتورهای  گاز قابل حمل ( Portable Gas Detection )

دتکتورهای گاز ثابت در محل ( Fixed Gas Detection )